Şîr heft belkî fêrbûn zer raxistan hêl çar nerrînî ajotin beden wê qebûlkirin tijîkirin mîl payin, gerr erd hate dîtin pênc liq tiving dil derve hûstû barkirin rawestan rûn bi saya dirav. Rawesta ewlekarî ceribandinî Çiyayê nîjad paşan berçavî û ne jî estare çawa bibalî, bilind re got: carek gûnd deh xûrek mêr rabû.